ΕΘΙΜΑ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ
ΦΟΙΝΙΚΙ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ
Μια βδομάδα πριν την τέλεση του γάμου, άρχιζε το πήγαινε- έλα στο σπίτι της
νύφης και του γαμπρού με προετοιμασίες για τη μεγάλη μέρα.
Την ημέρα του γάμου στα δυο σπίτια οι καλεσμένοι τραγουδούσαν και
γλεντούσαν. Όταν έφτανε ο κουρέας στο σπίτι του γαμπρού για να τον ξυρίσει
οι συγγενείς του γαμπρού τραγουδούσαν :
Λούζεται ο γιος του Βασιλιά
και πάει να στεφανώσει
ξυράφι μου ελεφάντινο
κι ακόνι από την Πόλη
ανέσια, ανέσια να διαβείς
τρίχα να μην του κόψεις.
Όταν όλα ήταν έτοιμα, το σόι του γαμπρού και οι καλεσμένοι, το ψίκι όπως το
λέγανε, ξεκίναγε για το σπίτι της νύφης τραγουδώντας :
Δρόμοι μου στενοί
στενοκλεισμένοι, για πλατύνετε
για ομορφύνεται
να διαβεί ο γαμπρός με το ψίκι του
με το σόι του.
Την ίδια ώρα στο σπίτι της νύφης, σε ατμόσφαιρα αποχωρισμού της κόρης από
τους δικούς της και ανάμεσα σε κλάματα και χαρές, ακούγονταν από την άλλη
σύναξη τούτο το τραγούδι:
Ντύσου στολίσου λυγερή ντύσου στολίσου κόρη
΄τι θάρθουν οι συμπέθεροι
νύφη για να σε πάρουν.
Μήλο μου κόκκινο
ρόιδο γραμμένο
τι έχεις και θλίβεσαι
κι αναστενάζεις.
Τώρα χωρίζομαι γλυκούς γονέους
τώρα χωρίζουμαι γλυκά μ΄αδέρφια.
Όταν το σόι του γαμπρού έφτανε στο σπίτι της νύφης της έδιναν ένα ένα τα
δώρα και της έλεγαν κι από ένα τραγούδι. Απαραίτητα δώρα ήταν οι κάλτσες
(τσερέπια) κεντημένες, παπούτσια (κοντούρες) και το βέλο.
Στη συνέχεια η νύφη συνοδεία των συγγενών της ξεκινούσε για το σπίτι του
γαμπρού όπου θα γινόταν ο γάμος. Στην πλατεία του χωριού γινόταν το παζάρεμα
ανάμεσα στους συγγενείς του γαμπρού και της νύφης. Και αφού τάζανε και
δίνανε (συνηθίζονταν πολλοί αστεϊσμοί και χωρατά για το παζάρεμα) στο τέλος
το σόι του γαμπρού έπαιρνε την νύφη και τραγουδούσαν :
Σας πήραμε το μάλαμα,
σας πήραμε το ασήμι.
Και απαντούσαν από το σόι της νύφης :
Σήμερα παίρνετε εσείς
κι αύριο θα πάρουμε εμείς
τέτοια και ομορφότερη
τέτοια και καλύτερη.
ΣΤ΄τάξη